Przykład płyt chodnikowych o zbyt dużej rozpiętości w stosunku do szerokości i zbyt małej grubości, co spowodowało liczne pęknięcia
Norma PN-EN 1341 (Załącznik B) określa wzór na wymaganą grubość płyty stosowanej do zewnętrznych nawierzchni drogowych.
Projektując nawierzchnię z elementów płytowych należy określić sposób użytkowania nawierzchni, wymiary pojedyńczych elementów oraz rodzaj kamienia, ponieważ w zależności od zastosowanego kamienia przyjmuje się inne dopuszczalne naprężenia zginające.
Obciążenia niszczące
UWAGA: Wzór dotyczy płyt prostokątnych nieforemnych o maksymalnym wymiarze 90cm
Poniżej: Kostka surowo łupana
Powyżej: obtaczana
Kostka brukowa stosowana jest do układania nawierzchni placów, parkingów, ścieżek, chodników, dróg lub podjazdów. Istotne jest użycie odpowiedniej wielkości kostkiwzależnośći od funkcji nawierzchni, związane jest to z obciążeniami jakiemoże przenieść bruk.
PRODUKOWANE SĄ TRZY TYPOWE WYMIARY KOSTKI:
Kostka cięta pozwala uzyskać równą płaszczyznę przy jednoczesnym zachowaniu efektu naturalnej kostki kamiennej, dodatkowo faktura płomieniowana lub piaskowana powierzchni ciętej sprawia, że nawierzchnia jest antypośligowa. Kostka obtaczana po ułożeniu swoim wyglądem przypomina starobruk, stosuje się również kostkę obtaczaną ciętą, pozwala ona uzyskać równą płaszczyznę przy zachowaniu efektu starobruku
Kostka brukowa produkowana jest głównie z granitu, wapienia, piaskowca i bazaltu. Dobór kamienia na nawierzchnię powinien być kierowany wytrzymałością materiału na obciążenia, nasiąkliwością oraz mrozoodpornością.